25 jaar heb ik bij mijn ouders gewoond, waarvan 13 met mijn huidige fiets. In al die tijd heb ik één keer een lekke band gehad. Nu woon ik anderhalf jaar op mezelf en heb ik mijn fiets al vier keer aangetroffen met een platte achterkant. Waar is mijn vader nou om die band even te plakken? Maar nee, deze zelfstandige meid kan dat natuurlijk helemaal zelf. Youtube erbij, want die bandenlichters zijn echt zo logisch nog niet. Na dik anderhalf uur zwoegen mocht het resultaat er wezen: ik kon weer vrolijk fietsen … tot die tweede lekke band. Daar redde ik het gelukkig nog net mee tot aan mijn werk waar een fantastische fietsenmaker zit. Halleluja. Maar ook die plakbeurt was niet blijvend. De tweede keer zelf mijn band plakken ging gelukkig aanzienlijk sneller. Tenminste, tot mijn band er weer helemaal op lag en ik erachter kwam dat er nóg een gat zat. Sodeknetters. Dan kan je dus weer helemaal opnieuw beginnen. Je kan dus ook wel begrijpen dat ik er bij de vierde en, hopelijk, voorlopig laatste lekke band een nieuwe binnen- en buitenband om heb laten gooien. Hopelijk kan ik nu weer 13 jaar vooruit zónder te plakken.
seennothingyet 